کد مطلب:231271
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:254
مهر محبوب
اما رضا علیه السلام می فرماید:
«اهل آسمان و زمین و هر زن و مرد دل سوخته و هر دل غمین و اندوهگین، بر آن حضرت (امام زمان علیه السلام) گریه می كنند». [1] .
ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است
ببین كه در طلبت حال مردمان چون است
[ صفحه 77]
باید دانست كه محبت هر چند امری است پوشیده و مخفی و عملی است باطنی و قلبی، ولی آثار و دلایل آشكار و شاخه های بسیار دارد. محبت بسان درخت پر برگ و باری است كه بر شاخه هایش گلهای رنگارنگ نشسته، بعضی از آثار آن در زبان و بعضی در اعضاء و جوارح انسان، آشكار می گردد.
گویند كه در سینه، غم عشق نهان ساز
در پنبه چسان آتش سوزنده بپوشم؟
همانطور كه درخت هر چه بیشتر رشد كند و پرورش یابد، گلها و شكوفه هایش فزونتر شود، همچنان، هر چه محبت و دوستی نیرومندتر گردد، آثار و نشانه های آن بیشتر می شود. چنانكه از آثار محبت در چشم، بی خوابی و اشكباری است، و در زبان، یاد كردن از محبوب، همیشه و همه جا است. خدای تعالی در حدیث قدسی می فرماید:
«یا موسی ان ذكری حسن علی كل حال». [2] .
ای موسی یاد من در همه حال نیكوست.
خداوند متعال محبت و مودت اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را بر همگان واجب و به عنوان مزد رسالت پیامبر مطرح فرمود: (قل لا أسألكم علیه أجرا الا المودة فی القربی). [3] .
اظهار دوستی و علاقه ی به اهل بیت علیه السلام به عنوان اجر رسالت،
[ صفحه 78]
منفعتی برای پیامبر و اهل بیت ندارد بلكه تنها مؤمنان در دنیا و آخرت از آن بهره مند خواهند شد. (قل ما سألتكم من أجر فهو لكم). [4] .
در حقیقت همین مودت و ارتباطهای روحی و معنوی است كه راه سیر به سوی خدا را فراهم می سازد، و سلوك انسان را در راستای اراده ی حق متعال شكل می دهد.
با محبت امام زمان علیه السلام است كه زمینه های اطاعت از او فراهم می شود، و با اطاعت از اوست كه راه كمال انسان بسوی خدا هموار می گردد.
محبت، اساس و پایه ی دین، بلكه مساوی با دین است.
«هل الدین الا الحب؟» [5] .
پس هر یك از شما باید به آنچه كه او را به مقام محبت ما نزدیك می كند، عمل نماید.
از این رو هرگونه عملی كه بتواند، مقدمه ای برای ایجاد محبت
[ صفحه 79]
بیشتر به امام زمان علیه السلام باشد، انجام آن وظیفه ای بر عهده ی شیعیان خواهد بود.
[1] بحارالانوار، ج 51، ص 152، ح 2.
[2] الكافي، ج 2، ص 497، ح 8.
[3] شوري (42):23. «بگو من از شما جز مودت و محبت خويشاوندانم اجر و مزدي براي رسالت نمي خواهم».
[4] سبأ (34):47.
[5] تفسير عياشي، ج 1، ص 167، به نقل از امام صادق عليه السلام.